Tag: Suys Trio

Waarom koos het Suys Trio voor dit repertoire?

Frauke :

Deze sonates zijn heel bekend, maar in het repertoire voor strijktrio zijn deze nog maar zelden opgenomen. De bewerking voor drie strijkinstrumenten, zoals hier viool, altviool en cello, geeft een dimensie meer aan deze sonates, evenals een nieuwe kijk. Voor mij is het net alsof elke stem nu een eigen, contrastvolle persoonlijkheid bezit. Het geeft een nieuwe frisheid aan dit oeuvre van Bach. Je moet erbij experimenteren. De muziek van Bach zou niet mogen vastliggen in marmer, maar voluit leven en evolueren, zelf nog op de dag van vandaag.

Jeroen:

De 6 sonates BWV 525-530 van J.S. Bach zijn oorspronkelijk geschreven voor orgel.
Omdat deze sonates driestemmig zijn, is het gemakkelijk om ze voor strijktrio over te schrijven. De keuze voor dit repertoire leek me dan ook heel voor de hand liggend.
Het strijktrio bestaat, zoals de naam al doet vermoeden, uit drie snaarinstrumenten: de viool, de altviool en de cello.
Hoewel deze formatie het niet toelaat om het monumentale karakter van het orgel te reproduceren, is het met de huidige instrumentale technieken wel mogelijk om een ​​authentieke en oprechte klank te benaderen.
Ik denk dat we met deze opname een overtuigende balans hebben gevonden tussen authenticiteit en moderniteit.

Diederik

Mijn groot-tante Godelieve Suys was organiste. Zij had een enorme bibliotheek met orgelwerken, waaronder deze zes sonates. Het leek mij een interessant idee om haar op die manier te eren.

Wat is jullie affiniteit met Johann Sebastian Bach?

Jeroen:

J.S. Bach is een tijdloze componist. Er is zowel voor mij – als voor de overgrote meerderheid van de muzikanten (niet alleen de klassiekers) een permanent verlangen om zijn werken te spelen.
Bachs muziek leent zich zo gemakkelijk voor verschillende muzikale visies, verschillende interpretaties. Men kan zichzelf terugvinden via dit repertoire.

Frauke:

Bach is als een sublieme, grote oude boom, met oneindig veel takken.
Wat ik leuk en interessant vind, in de positie van continuo die de bovenste stemmen en melodieën ondersteund, is dat je heel eenvoudig een totaalbeeld krijgt over het stuk in zijn geheel. Deel per deel ontdek je, dankzij de bas-lijn, de plannen van Bachs architectuur. Je ondervindt hoe zijn muziek in mekaar zit, en je merkt dan heel goed dat de continuo eigenlijk wel “de touwtjes in handen heeft”.  Hoe meer je het bespeelt, des te duidelijker het wordt dat deze partij niet alleen de zangerige stemmen begeleid, maar wel het fundament blijkt te zijn waar Bach zijn fantasie en inspiratie heeft opgebouwd. Telkens als je het werk opnieuw speelt krijg je een verschillende kijk op zijn muziek: je ontdekt wat nog verborgen lag, of je laat integendeel hetgeen achter wat je niet gebruikt. Soms sla je eens een heel andere weg in, en merk je dat deze ook wel de moeite waard is!

Hoe is deze opname tot stand gekomen?

Frauke:

De “Corona-periode” was het geschikte moment om dit project op te nemen. Wanneer alles plots stilvalt, en voor een groot deel ook in het water valt, hadden we tijd, moed en vooral ook veel goesting!
Het verlangen om samen muziek te maken in deze moeilijke periode was groot. Van zodra we het nodige materiaal ter beschikking hadden, konden we eraan beginnen.

Jeroen:

We hebben deze opname in twee sessies gemaakt, de eerste in zomer 2020 en de tweede deze winter.
We werden geprikkeld door het verlangen om samen te spelen.
In deze moeilijke tijden ben ik des te dankbaarder dat ik dit kan verwezenlijken.
Te weten dat klassieke muziek goed en waarachtig aanwezig blijft in onze huidige samenleving, ongeacht de vorm en de interpretatie ervan, biedt veel troost.

DIederik:

Samen met mijn echtgenote Truus runnen we al jaren het label UT3-records. We hebben ook al het nodige materiaal voor handen, dus was het vrij logisch dat we deze troef zouden uitspelen in een periode waar geen concerten meer mogelijk zijn.

Wat betekend het voor jullie om in familie-verband te musiceren?

Jeroen:

Muziek maken in familieverband is in de eerste plaats een enorm voorrecht.
Door de ervaring van ons vader, Diederik, is de muzikale dialoog zeer vruchtbaar.
Bovendien zitten wij qua interpretatie en gestiek op dezelfde golflengte, wat het samenspel ten goede komt.

Frauke:

Het is voor mij heel dierbaar en speciaal. Ik heb van kinds af aan het geluk gehad om met mijn familie samen muziek te kunnen maken. Ik ben daar mee opgegroeid.
Er bestaat tussen ons een soort natuurlijke verbintenis, een harmonie. Een band die je nergens anders terugvindt. Dat innig en onbeschrijfelijk gevoel dat ik met mijn broer en mijn vader deel als we samen musiceren, maar ook met mijn lieve moeder die achter de knoppen zit _ en zij, die het grootste deel van het werk doet _ is zo uniek en kostbaar dat ik dit voor niets in de wereld zou willen inruilen.

Diederik:

Muziek maken met je eigen kinderen overtreft alle denkbare en mooiste projecten die me in mijn loopbaan werden aangeboden. Er is die dimentie om deze jonge generatie met al mijn ervaring en krachten te leiden naar de essentie van het “muziek-maken”. Deze trio’s zou Bach wellicht ook in familie verband willen gespeeld hebben!

Wat zijn de toekomstplannen van het Suys-Trio?

Frauke:

De meest dichtstbijzijnde plannen zijn de Trio’s van Beethoven Op. 9. Die willen we heel graag opnemen. Nu we het materiaal toch heel gemakkelijk binnen ons bereik hebben, en we het eenvoudig thuis kunnen doen. Concerten, festivals, repetities, orkesten… alles ligt jammer genoeg nog stil. Maar als het buiten niet meer kan, dan doen we het gewoon thuis! Muziek zal blijven weerklinken!

Jeroen:

Deze opname met de eerste drie sonates is het eerste luik van dit trio-project. Het tweede zal snel volgen.

Diederik:

Het repertoire voor strijktrio is groot, er volgen wellicht nog mooie projecten, en hopelijk snel in concert. Frauke en Jeroen hebben ook nog een jongere zus, Elien, die viool speelt. Het zou voor voor ons allen fantastisch zijn om ooit eens een kwartet-project op te starten…